گرد مولر؛ افسانۀ وفادار بايرن‌مونيخ

به گزارش اخبار ما ، عصر ايران او نوشت: “وفادارترين بازيكن تاريخ بايرن مونيخ و يكي از تاثيرگذارترين اسطوره هاي فوتبال آلمان: گرد مولر”. او كه گفت: “بعد از همسرم ، اولين عشق من بايرن است و عشق را نمي توان ترك كرد” ، و اين گونه بود كه او در بايرن ماند و ماند ، ماند و اسطوره شد.

اهميت كار او زماني بيشتر مي شود كه بدانيم او از كدام تيمها پيشنهادات بيشتري داشته است: رئال مادريد ، يوونتوس ، اينتر و در خود آلمان ، شالكه ، كه در آن زمان ثروتمند بود.

كلمه “اسطوره” در طول سالها آنقدر بارها تكرار شده است كه شايد عادلانه نباشد كه آن را “گرهارد مولر” بناميم ، اما او يكي از بازيكنان آلماني نسل طلايي بود كه قبلاً شبيه آنها نبود و تكرار نشد. به (اين تيم تنها با برزيل در دهه 1970 مقايسه مي شود ، كه گفته مي شود از مريخ آمده است.) يك تيم طلايي با بازيكنان زير: سپ ماير ، گرد مولر ، برتي فاگز ، پل برايتنر ، ولفگانگ آمرات ، گونتر نتزر ، اولي هوينس ، دژابوفسكي و البته فرانتس بكن بائر. اين همان تيمي بود كه هلند يا لاله هاي نارنجي را با گل فوق العاده مولر با گل عالي يوهان كرايف شكست داد.

براي ما ايرانيان ، گردمولار به دليل ديگري شناخته شده است. در سال 1351 تيم بايرن از مونيخ به دعوت “پاس” به تهران آمد و اولين بازي را مقابل تيم ملي ايران انجام داد و در ورزشگاه با 100000 صندلي 6 بر 3 شكست خورد! بله ، آنها شكست خوردند و دو گل از سه گل توسط گرد مولر به ثمر رسيد و البته با توجيه باخت بزرگ 6 بر 3 ، آنها گفتند ما ديشب به تهران رسيديم و تا ديروقت خوابيديم و روز بعد آنها نبايد براي ما بازي كرده اند

بازي بعدي بايرن مونيخ و ميزبان آنها – پاس – در امجديا برگزار شد اما اين بار با وجود استراحت خوب نتوانستند برنده شوند و اين بازي با تساوي به پايان رسيد. اين گل توسط مهدي مناجاتي به ثمر رسيد. يك گل خوب كه اگر بازي دوستانه نبود و اگر رسمي بود ، بدون شك گل سال بود. كدام بازيكن بايرن مونيخ بازي را مساوي كرد؟ بله ، گرد مولر.

مدافع ياركوب گردملر در هر دو بازي (ملي و پاس) مجيد حلوا بود كه اگر تسليم مي شد مولر در دو بازي بيش از سه گل به ثمر مي رساند.

در مجموع ، گرد مولر در طول سالهاي بازي خود تقريباً 700 گل به ثمر رسانده است و همچنين به خاطر به ثمر رساندن هر توپي كه دريافت مي كند در محوطه جريمه شهرت داشت.

اگرچه او در سال 1966 عضو تيم آلمان بود و در فينال مقابل انگليس شكست خورد ، اما از 1968 دوست خود را ثابت كرد و در سال 1974 دومين گل خود و قهرماني آلمان را به ثمر رساند. اما معروف ترين گل دور مولر در فينال نبود. زيرا هدف “يك چهارم نهايي” جام جهاني 1970 داستان متفاوتي دارد.

هنگامي كه مدافع عنوان قهرماني انگلستان دو امتياز عقب بود و آلماني ها با گل هاي اووه زيلر و بكن باوئر به دروازه بازگشتند ، مولر وقت اضافي گرفت و يك گل آكروباتيك زد كه تصوير آن روي جلد مجلات ورزشي ظاهر شد و عنوان برنامه هاي فوتبال اين سومين گل گرد مولر براي حذف انگليس بود. در جام جهاني 1970 ، او با 10 گل بهترين گلزن شد. زيرا او براي همه تيم ها به جز در جدول رده بندي گلزني كرد. به مراكش ، بلغارستان ، پرو ، انگلستان و ايتاليا. اما شگفت آور است كه او هرگز مرد سال نشد. با اين حال ، او يك بار در سال 1970 توپ طلا و دو كفش طلاي اروپايي را از آن خود كرد.

يكي ديگر از ويژگي هاي او احترام استثنايي به قاضي بود ، بنابراين او هرگز توبيخ نكرد و الگو شد.

او با يادآوري مجلات قديمي در مورد اولين قهرماني آلمان در سال 1954 مي گويد: “من هشت ساله بودم كه هلموت ران گل قهرماني را به ثمر رساند و من آنقدر از صندلي لهستاني پريدم كه پايه شكست.” (صندلي هاي لهستاني كه در ايران نيز رواج دارد و سبك و طرح آنها هنوز سفارش داده مي شود ، به دليل دوام و طول عمر معروف هستند.) پايه صندلي لهستاني ترك خورده است ، اما من مي دانستم كه چقدر عاشق گلزني هستم و چشم باز كردم. و بهترين گلزن را ديد. “من متولد شدم و” بمب افكن ملي “نام گرفتم.

اما اين يكي مهمتر است: “ايران خانه دوم من است. چرا؟” براي شبهاي تهران! “

در ابتدا گفته شد كه او دعوت تيم هاي ديگر را با اين پاسخ رد كرد كه من عشقم را ترك نمي كنم ، اما ممكن است تصور شود كه اين به خاطر جواني و پيشنهادات خوب بايرن بوده است. در پايان دوران بازيگري خود ، در سال 1978 ، در اوج حمله آلمان – كلاس فيشر – او با 25 ميليون دلار با طبقه بالا بازي كرد – كه در آن زمان در فوتبال باورنكردني بود – به كاسموس نيويورك دعوت شد و او پاسخ داد: من عشقم را ترك نمي كنم !! (اخبار ما: البته يك سال بعد ، او با هم تيمي بزرگش فرانتس بكن باوئر به فوتبال آمريكا رفت ، اما او مانند او به نيويورك نرفت ، بلكه به فلوريدا رفت تا دو سال در فورت لادرديل استريكرز بازي كند.))

توماس مولر در كنار گرد مولر

چنين بازيكني براي حافظه و يادآوري ، اما او آخرين سالهاي زندگي خود را با بيماري آلزايمر و ناپديد شدن همه قسمتها در ذهن و حافظه خود ، تنها و تنها گذراند ، تا اينكه سرانجام نامش به رسانه ها بازگشت و خاطرات را قلقلك داد. دنيا بسته شد

اين بار خبري از هدف و شكوه قهرماني او نبود ، بلكه خبر مرگ او بود. “مرگ گرد مولر ، كه در بين اولين هاي دنياي فوتبال جايگاه دائمي دارد.”

انتهاي پيام