خارجي‌هايي كه مثل آب خوردن جدا مي‌شوند!

سپهر ستاري: در سال هاي اخير هميشه بحث هاي زيادي در مورد چگونگي عقد قرارداد تيم هاي ايراني با بازيكنان و مربيان خارجي وجود داشته است و در ميان هواداران فوتبال اين سال مطرح شده است كه چرا خارجي هاي حاضر در فوتبال ايران به ويژه سرخابي هاي پايتخت به راحتي از اين تيم ها جدا مي شوند؟ شاكيان به راحتي حقوق دريافت مي كنند. ماجراي جدايي استقلال هروويچ مليچ ، مدافع كروات ، اين روزها باز هم انتقادات زيادي را عليه مدير اين باشگاه به وجود آورد زيرا آنها با اين بازيكن كه شبانه موفق به ترك تهران شد ، قرارداد بستند.

با اين حال ، دليل اين مدل جدايي فقط نوع قرارداد نيست ، بلكه ساير وقايع است. به عنوان مثال ، طبق برخي گزارش ها ، قرارداد بين هروي مليچ و استقلال فسخ نشده است و مدافع كروات مي تواند با تكيه بر عدم پرداخت قرارداد براي مدت دو ماه ، ايران را ترك كند. حادثه اي كه باعث جدايي استراماچيوني شد دوباره براي آبي ها دردسرساز شد و مهدي ترابي بدون پرداخت حتي يك ريال مي توانست به همين ترتيب از پرسپوليس جدا شود. مسئله مهمي كه تيم هاي ايراني معمولاً به آن توجه نمي كنند ، محافظت از قراردادها و انجام تعهدات است. قرارداد بين بازيكنان و مربيان ، هر چقدر هم خوب و اصولي باشد ، اگر از آنها محافظت نشود و به تعهدات خود عمل نكنند ، ارزش خود را از دست مي دهند. طبق قوانين فيفا ، اگر بازيكني به مدت دو ماه حقوق دريافت نكند ، مي تواند يك طرفه قرارداد را فسخ كند و در اينجا ديگر نوع قرارداد يا بندهاي آن مهم نيست.

در حقيقت ، اين مشكل از زماني شروع مي شود كه مديران باشگاه بدون در نظر گرفتن وضعيت مالي تيم هاي خود قرارداد امضا مي كنند و وقتي زمان آن فرا مي رسد با مشكل روبرو مي شوند. اين مورد در چند سال گذشته بارها ديده شده و تيم ها را در طول بازي صدمه زده است. حتي در تيم ملي نيز مشكلات مربوط به پرداخت مارك ويلموتس قبل از بازي با عراق بسيار حاشيه ساز شد و اين يكي از دلايل شكست تلخ و تساوي تيم ملي بود. مديران فوتبال ايران با دانستن اينكه دوره مديريت طولاني نخواهند داشت ، براي كسب محبوبيت ، گاهي در طول دوره مديريت تسليم خواسته هاي غير منطقي بازيكنان مي شوند كه اين امر بازيكنان بعدي را دشوار مي كند. نمونه بارز آن قراردادهايي است كه احمد سعادتمند در زمان مديريت خود در استقلال امضا كرده و اكنون براي فرد بعدي با يك چالش جدي روبرو شده است.

علاوه بر اين ، بندهاي مختلفي به تازگي به قرارداد بازيكنان اضافه شده است كه حفظ آنها را براي باشگاه ها دشوار مي كند. در گذشته اكثر بازيكنان قرارداد يك ساله داشتند و ترجيح مي دادند در پايان هر فصل در مورد مبلغ قرارداد خود بحث كنند تا در مبلغ قرارداد ضرر نكنند. در سال هاي اخير ، قراردادهاي يك ساله كمتر از قبل بسته شده است ، اما بازيكنان هنوز مي توانند باشگاه ها را ترك كنند. در واقع قراردادهاي كوتاه مدت با بندهاي مشروط جايگزين مي شوند و بازيكنان مي توانند در پايان فصل با پرداخت هزينه اي تيم خود را ترك كنند.

از طرف ديگر ، مشكل ديگر تيم هاي ايراني عدم حضور يك مدير حقوقي توانمند در كنار تيم ها است. شخصي كه هم در زمان امضاي قرارداد و هم بعد از آن مي تواند به باشگاه كمك كند و در صورت ارسال پرونده به فيفا به خوبي از حقوق باشگاه دفاع مي كند. خلاiness چنين شخصي در مورد آنتوني استوكس و پرسپوليس به خوبي ديده مي شد و مهاجم ايرلندي با وجود دريافت مبلغ هنگفت به راحتي از پرسپوليس جدا شد و هيچ محكوميتي براي وي صادر نشد.

در واقع مشكل اصلي فوتبال ايران در زمينه قراردادها عدم انجام تعهدات و عدم اشراف مديران طبق قوانين و مقررات و همچنين عدم حضور اشخاص حقوقي در انعقاد قرارداد است كه اين امر به همراه زيركي برخي از مديران برنامه باعث مي شود قراردادهاي يك طرفه به نفع بازيكنان رقم بخورد. اين كار عجيب مي شود و آسيب زيادي به تيم ها مي زند. علاوه بر اين ، مديران فوتبال ايران ، صرف نظر از منابعي كه در اختيار دارند ، قراردادهاي دشواري را امضا مي كنند و وقتي زمان انجام اين تعهدات فرا مي رسد ، بيشتر آنها در باشگاه حضور ندارند و مدير بعدي بايد اين تعهدات را انجام دهد ، كه معمولاً نمي تواند. اين كار را بكنيد و اين حلقه شرور ادامه پيدا كند.

258 251